Είναι σε όλους μας γνωστό, ότι ο Αριστοτέλης επέλεξε να ονομάσει την φημισμένη σχολή του με την λέξη «ΠΕΡΙΠΑΤΗΤΙΚΗ».
Τα ερείπια μάλιστα αυτής της σχολής, βρέθηκαν τα τελευταία χρόνια, στο κέντρο της Αθήνας, στην ευρύτερη περιοχή πίσω από το πολεμικό μουσείο.
Η αφελής ερμηνεία που δίνουμε σήμερα, είναι ότι ο Αριστοτέλης συνήθιζε να κάνει έναν περίπατο με τους μαθητές του, κατά την διάρκεια της διδασκαλίας του.
Είναι όμως επίσης γνωστό, ότι όλοι οι μεγάλοι Φιλόσοφοι, κρύβουν μέσα στις λέξεις την πραγματική υπόσταση της φιλοσοφίας τους.
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να αποκωδικοποιήσουμε την λέξη ΠΕΡΙΠΑΤΗΤΙΚΗ, η οποία όχι μόνο είναι άκρως αποκαλυπτική, αλλά θα μπορούσε να αποτελέσει ίσως τον καλύτερο τρόπο, που θα μας επιτρέψει να εισχωρήσουμε στην μυστική διδασκαλία του μεγάλου μας φιλοσόφου:
Εύκολα διαπιστώνουμε ότι η λέξη ΠΕΡΙΠΑΤΗΤΙΚΗ είναι σύνθετη. Το πρώτο συνθετικό της είναι η λέξη «ΠΕΡΙ» και το δεύτερο συνθετικό η λέξη «ΠΑΤΗΤΙΚΗ».
Επομένως, μέσω της λέξης «Περιπατητική» ο Αριστοτέλης αναφέρεται στην πορεία που πρέπει να αποφασίσει να χαράξει στην ζωή του ο κάθε ένας από εμάς, αλλά και στον ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο οφείλει να βαδίσει ή να ΠΕΡΠΑΤΗΣΕΙ ακολουθώντας πιστά αυτόν τον συγκεκριμένο δρόμο.
Στην προσπάθειά μας να ανακαλύψουμε την εσωτερική ερμηνεία της λέξης παρατηρούμε πολύ εύκολα, ότι η λέξη «ΠΑΤΗΤΙΚΗ», με μία απλούστατη αντιμετάθεση των δύο πρώτων γραμμάτων της μετατρέπεται στην λέξη «ΑΠΤΗΤΙΚΗ»
Επομένως, σε μία δεύτερη πιο διευρυμένη προσέγγιση, η λέξη μας αποκαλύπτει, ότι αυτό που θα πρέπει να πατήσουμε δηλαδή να ΥΠΟΤΑΞΟΥΜΕ ή να ελέγξουμε είναι η ΑΠΤΗ ή ΟΡΑΤΗ πραγματικότητα. Δηλαδή ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΎΛΗΣ που συνήθως είναι ο μόνος που αντιλαμβανόμαστε, με άμεσο αποτέλεσμα να μας εξουσιάζει απολύτως. Αυτό είναι λοιπόν το πρώτο βήμα, από το οποίο οφείλει να ξεκινήσει ένας υποψήφιος Φιλόσοφος.
Τα επόμενα βήματα όμως είναι ιδιαιτέρως εντυπωσιακά. Αν από την λέξη «ΠΑΤΗΤΙΚΗ» αφαιρεθεί το γράμμα Α, το γράμμα δηλαδή που περιλαμβάνει την έννοια της ΑΡΧΗΣ ή αυτής της πρώτης εργασίας που οφείλουμε να κάνουμε στην προσωπική μας εξέλιξη και την εργασία αυτήν την ολοκληρώσουμε, τότε αυτό το γράμμα Α εξαφανίζεται.
Στην περίπτωση όμως αυτή, η έννοια της λέξης «ΠΑΤΗΤΙΚΗ» αναπροσδιορίζεται απολύτως, διότι εμφανίζεται αυτομάτως μία νέα λέξη. Η λέξη «ΠΤΗΤΙΚΗ»!
Παρατηρούμε δηλαδή ότι η ύπαρξη, αλλά και η έννοια του ΠΕΡΙΠΑΤΗΤΙΚΟΥ Λυκείου, για κάποιον αμύητο, αφορά απλώς σε έναν ωραίο περίπατο επάνω στη Γη.
Όμως ο υποψήφιος Φιλόσοφος και μαθητής της σχολής, που θα πρέπει να διαθέτει ένα μυαλό που να κατανοεί αυτά που υποκρύπτονται στην ΑΟΡΑΤΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΩΝ ΕΝΝΟΙΩΝ, θα πρέπει να είναι σε θέση να καταλάβει την υποκρυπτόμενη εσωτερική υπόσταση.
Αυτό δηλαδή που πρέπει να κατανοήσει ο υποψήφιος μαθητής του Αριστοτέλη, είναι ότι για να ασχοληθεί σοβαρά με την Άγια επιστήμη της Φιλοσοφίας, είναι πρωτίστως υποχρεωμένος να ΠΑΤΗΣΕΙ ή να υποτάξει τον Υλικό Κόσμο που μας περιβάλει.
Πρέπει να κατανοήσει ότι είναι αναγκασμένος να παλέψει και να νικήσει τον ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΒΑΡΥΤΗΤΑΣ, τον φυσικό νόμο με τον οποίο η Γη έλκει τα Σώματά μας. Ή με άλλα λόγια τον Φυσικό νόμο, από τον οποίο η Ύλη αντλεί την δύναμη με την οποία μας εξουσιάζει!
Αυτό είναι το υποκρυπτόμενο νόημα, στην κατανόηση του οποίου επικεντρώνεται η διδασκαλία του ΠΕΡΙΠΑΤΗΤΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ, έτσι ώστε να δώσει τελικά στην Ψυχή του υποψήφιου Φιλοσόφου, την δυνατότητα να απελευθερωθεί από το βάρος του σώματός του και να «ΠΕΤΑΞΕΙ» ελεύθερη και ανεμπόδιστη σε ένα ανώτερο επίπεδο, μαζί τις θείες αιθέριες υπάρξεις.
Μετά από την εσωτερική ανάλυση αυτής της τόσο κωδικοποιημένης λέξης, παρατηρούμε επίσης ότι και το πρώτο συνθετικό της, δηλαδή η λέξη «ΠΕΡΙ» βρίσκεται σε απόλυτη συμφωνία και στην ίδια φιλοσοφική κατεύθυνση, με το δεύτερο συνθετικό που αναλύσαμε.
Διότι αν αναγραμματίσουμε και την λέξη «ΠΕΡΙ» θα μας αποκαλύψει με την σειρά της, την καταπληκτική λέξη «ΕΡΠΕΙ» η οποία έρχεται να συμπληρώσει απολύτως, αυτόν τον τόσο εντυπωσιακό συλλογισμό.
Διότι αποκαλύπτεται τελικά ότι η λειτουργία του ΠΕΡΙΠΑΤΗΤΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ του Αριστοτέλη συντίθεται από ΤΡΙΑ ΣΤΑΔΙΑ ή τρεις εκπαιδευτικές βαθμίδες, που αφορούν στην εξελικτική δυνατότητα που διαθέτει η Ψυχή μας.
Αυτά τα τρία εξελικτικά στάδια της Ψυχής μας, εκφράζονται με μοναδική σαφήνεια, από την αποκάλυψη των τριών ρημάτων που προέκυψαν από την εσωτερική ανάλυση της ίδιας της λέξης «ΠΕΡΙΠΑΤΗΤΙΚΗ»:
ΕΡΠΩ – ΠΑΤΩ – ΠΕΤΩ
Όμως, αυτή η τρισυπόστατη και απολύτως κωδικοποιημένη ερμηνεία του ΠΕΡΙΠΑΤΗΤΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ της Σοφίας, η οποία γίνεται αντιληπτή μόνο από τους εσωτερικούς μαθητές της, έρχεται σε απόλυτη συμφωνία Με μία από τις βασικότερες θέσεις της Αριστοτελικής Φιλοσοφίας.
Ο Αριστοτέλης στο βιβλίο του Μετά τα Φυσικά, διατυπώνει μία άκρως ενδιαφέρουσα θεωρία, σύμφωνα με την οποία υποστηρίζει ότι ο Άνθρωπος κατά την διάρκεια της εξελικτικής του πορείας επάνω στον πλανήτη Γη, διέρχεται απαραιτήτως από τρία στάδια.
Το πρώτο στάδιο το ονομάζει «Δίποδο ή Ανθρωποειδές», το δεύτερο στάδιο «Άνθρωπο» και το τρίτο και τελευταίο στάδιο «Αυτοάνθρωπο».
ΔΙΠΟΔΟ – ΑΝΘΡΩΠΟΣ – ΑΥΤΟΑΝΘΡΩΠΟΣ
Αυτό σημαίνει ότι ένας Άνθρωπος, αν δεν λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση, παραμένει σε ολόκληρη την διάρκεια της ζωής του ένα ΔΙΠΟΔΟ ή ΑΝΘΡΩΠΟΕΙΔΕΣ το οποίο ΕΡΠΕΙ!
Στην περίπτωση όμως που λάβει την κατάλληλη παιδεία, το γεγονός αυτό γίνεται αντιληπτό σε πρακτικό επίπεδο, από την εξημέρωση των παθών της Ψυχής του και τότε και μόνο τότε εισέρχεται στο δεύτερο εξελικτικό στάδιο και δικαιούται να ονομάζεται «ΑΝΘΡΩΠΟΣ».
Θα πρέπει να γίνει κατανοητό, δεδομένου ότι η σημερινή μας παιδεία είναι ελλιπής, ότι συνήθως, ο σημερινός Άνθρωπος κινείται αναγκαστικά, ανάμεσα σε αυτά τα δύο πρώτα εξελικτικά στάδια, του Δίποδου-Ανθρωποειδούς που ΕΡΠΕΙ και του Ανθρώπου που καταφέρνει ίσως για λίγο να ορθώσει το ανάστημά του και να ΠΕΡΠΑΤΗΣΕΙ, αλλά γρήγορα επιστρέφει και πάλι στο πρώτο στάδιο.
Επομένως οι δύο βασικές καταστάσεις στις οποίες κινείται ένας σημερινός Άνθρωπος αποτυπώνονται στο δίπολο: «ΕΡΠΩ – ΠΑΤΩ»
Είδαμε όμως ότι το ΠΕΡΗΠΑΤΗΤΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ έχει σαν κύριο στόχο του, να οδηγήσει τον μαθητή του έξω από αυτόν τον διπολισμό, ο οποίος σε τελική ανάλυση δεν οδηγεί πουθενά, αφού επαναλαμβάνει συνεχώς την ίδια κατάσταση.
Ο κύριος στόχος της Φιλοσοφίας και ειδικότερα του Περιπατητικού Λυκείου του Αριστοτέλη, είναι να προσφέρει στους μαθητές του τα απαραίτητα εκείνα εφόδια, ώστε να τους εισάγει στο τρίτο και τελικό στάδιο του «ΑΥΤΟΑΝΘΡΩΠΟΥ» που αντιστοιχεί με την επίσης τρίτη κατάσταση «ΠΕΤΩ».
Πράγματι σε αυτό το τρίτο στάδιο, η Ψυχή μας, μπορεί να «αποκτήσει φτερά» όπως ακριβώς μας διδάσκει και ο Πλάτωνας στο βιβλίο του «Φαίδρος», σχετικά με την πτεροφυΐα της Ψυχής.
Αυτά τα φτερά υποδηλώνουν την εικόνα της θεραπευμένης Ψυχής μας, της Ψυχής που έχει αποβάλει από μέσα της την ΝΟΣΟ που την ΚΡΑΤΑΕΙ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΎΛΗ και αναγκασμένη να σέρνεται και να ΕΡΠΕΙ ΕΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΓΗ, χωρίς να γνωρίζει ποια κατεύθυνση να ακολουθήσει…
