Προσεγγίζοντας το φημισμένο Μαντείο των Δελφών, οι αρχαίοι Έλληνες ικέτες, η πρώτη εικόνα με την οποία ερχόταν αντιμέτωποι, πολύ πριν ακόμα εισέλθουν στον ιερό χώρο, ήταν ένα τεράστιο άγαλμα της περίφημης Σφίγγας η οποία βρισκόταν επιπλέον επιβλητικά τοποθετημένη επάνω σε έναν κίονα ύψους 12 μέτρων.
Η έκφραση της αινιγματική μορφής της σφίγγας, έχει παραμείνει παροιμιώδης μέχρι και τις μέρες μας.
Τι ακριβώς όμως θέλει να μας μεταφέρει αυτή η σφίγγα και για ποιον λόγο τοποθετήθηκε σε μία τόσο ψηλή θέση, ώστε να δεσπόζει μέσα σε ένα μαντείο του Απόλλωνα;
Είναι προφανές, ότι αυτό το αινιγματικό άγαλμα, βρίσκεται μέσα σε έναν χώρο μαντικής, ακριβώς για να μας αναγκάσει να έρθουμε μαζί του σε μία εσωτερική συνδιαλλαγή, σε μία μυστική επικοινωνία που θα μας επιτρέψει να αποκωδικοποιήσουμε ανώτερες έννοιες της υπέρλαμπρης και απαστράπτουσας Απολλώνιας γνώσης.
Το σύμβολο της σφίγγας σχετίζεται απολύτως με την εικόνα της ψυχής μας και μέσα του βρίσκεται κωδικοποιημένη ολόκληρη η εξελικτική πορεία κάθε ανθρώπου, που αποφάσισε να πραγματοποιήσει το δύσκολο και δυσπρόσιτο ταξίδι μέχρι τους Δελφούς, ώστε να λάβει το Απολλώνιο Φως της γνώσης.
Ας δούμε την περιγραφή της Σφίγγας:
Η Σφίγγα αποτελεί ένα σύμπλεγμα από τέσσερα ζώα.
Πιο συγκεκριμένα:
- Το κεφάλι της είναι ανθρώπινο και μάλιστα γυναίκας
- Το σώμα της είναι λιονταριού
- Η ουρά της είναι ερπετού, πιθανώς όφεως
- Τα φτερά της είναι πτηνού, πιθανώς αετού.
Διαπιστώνουμε ότι αποκαλύπτεται σταδιακά μπροστά στα μάτια μας η εικόνα μία Τετρκτύος, στην οποία τα τέσσερα γνωστά μας στοιχεία βρίσκονται σε πλήρη λειτουργία.
Μέσω του συμβόλου της σφίγγας, το κεφάλι της οποίας είναι γυναίκα, γίνεται μία προσπάθεια απόδοσης της τριμέρειας βάσει της οποίας λειτουργεί η ψυχή μας.
Η γυναίκα αντιπροσωπεύει τον κατώτερο εαυτό μας, δηλαδή το υλικό μας Σώμα (Γη) που αποτελεί τον φορέα της ενσαρκωμένης ψυχής μας, η οποία σύμφωνα με τις αποκαλύψεις του Πυθαγόρα, αποτελείται υποχρεωτικά από την γνωστή μας τριμέρεια: Ψυχή (Ύδωρ) – Νους (Πυρ) – Πνεύμα (Αηρ).
Μπορούμε λοιπόν να συνδέσουμε τα τέσσερα σύμβολα που εμφανίζονται στο μυστηριακό σώμα της σφίγγας, τόσο με τα τέσσερα στοιχεία της Φυσικής, όσο με τα τέσσερα στοιχεία της Μεταφυσικής, όπως εμφανίζονται στην περίπτωση της ενσάρκωσης του ανθρώπου.
- Γη = Υλικό Σώμα = Κεφάλι Γυναίκας
- Πυρ = Νους= Σώμα Λέοντος
- Ύδωρ = Ψύχη = Ουρά Όφεως
- Αηρ = Πνεύμα = Φτερά Αετού
Παρατηρούμε ότι ο λόγος που η σφίγγα βρίσκεται σε μία τόσο περίοπτη θέση μέσα στο Μαντείο των Δελφών, είναι ακριβώς για να μας προετοιμάσει για την στιγμή που θα βρεθούμε μπροστά στον Ναό του Απόλλωνα και θα έρθουμε αντιμέτωποι με την σημαντικότερη ίσως εντολή όλων των εποχών «Γνώθι Σαυτόν».
Δηλαδή την αποκάλυψη του περιεχομένου της Τριμερείας της Ψυχής μας που βρίσκεται μέσα στο φυσικό μας σώμα, μας το έχει δώσει το σύμβολο της σφίγγας, πολύ πριν εισέλθουμε μέσα στον ιερό μυστηριακό χώρο, ενός από των σημαντικότερων μαντείων της αρχαιότητας.
Η συγκεκριμένη στάση της Σφίγγας είναι ιδιαίτερα καθοριστικής σημασίας.
Διαπιστώνουμε ότι ολόκληρο το σώμα της βρίσκεται σε μία συμπτυγμένη κατάσταση, στην οποία επικρατεί μία στάση αναμονής, καθώς εμφανίζεται να πατάει στα δύο μπροστινά της πόδια.
Άλλωστε η ίδια η λέξη Σφίγγα παράγεται από το ρήμα Σφίγγω, που υποδηλώνει ακριβώς αυτές τις περιορισμένες, σφιγμένες, δυνατότητες της ψυχής μας, αν δεν αποφασίζουμε εμείς να της δώσουμε τον απαραίτητο ζωτικό χώρο, από τον οποίο έχει ανάγκη για να αναπτυχθεί και να λειτουργήσει βάσει των πραγματικών της δυνατοτήτων.
Αυτό σημαίνει ότι ή ίδια μας η ψυχή, βρίσκεται μέσα στο σώμα μας σε μία στάση αναμονής. Πρέπει δηλαδή να αναπτύξουμε τα ψυχικά μας χαρίσματα, τα ταλέντα μας και τις δεξιότητές μας, έτσι ώστε αυτή η σφίγγα να ανοίξει κάποτε τα τεράστια φτερά της ψυχής της και να ατενίσει τον κόσμο της σοφίας, στον οποίο είναι πλασμένη να κινείται.
Σύμφωνα και με τον Αριστοτέλη, αυτό που πρέπει να καταφέρει κάθε ανεξαιρέτως άνθρωπος κατά την διάρκεια της ζωής του είναι να κινήσει την αδρανοποιημένη ψυχή του, η οποία βρίσκεται μέσα μας σε μία μορφή ανάλογη με αυτήν την σφίγγας.
Το γεγονός αυτό προκύπτει και από την αποκωδικοποίηση του υπόλοιπου συμβόλου, δηλαδή του ιδιαιτέρως ψηλού κίονα επάνω στον οποίο βρίσκεται τοποθετημένη.
Η λέξη Κίων είναι για άλλη μία φορά, ιδιαιτέρως αποκαλυπτική.
Ένας πολύ απλός αναγραματισμός μπορεί να μας αποκαλύψει τις πραγματικές δυνατότητες που περιέχει μέσα του το σύμβολο του κίονα.
Κίων = Κινώ = Νικώ
Διαπιστώνουμε ότι η σφίγγα – ψυχή μας, πρέπει να καταφέρει να ξεπεράσει αυτήν την συστολή στην οποία βρίσκεται, να εκδηλώσει και να αναπτύξει τις δικές της δυνάμεις.
Βρίσκεται λοιπόν τοποθετημένη επάνω στον κίονα, διότι πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτό που έχει ανάγκη η ψυχή μας είναι να κινηθεί, να ξεπεράσει την αδράνειά της και όχι μόνο να σταθεί στα πόδια της, αλλά πολύ περισσότερο, να ανοίξει τα φτερά της και να πετάξει ανεμπόδιστη και ελεύθερη στους αιθέρες.
Το θεμελιώδες θέμα της εξελικτικής πορείας της κίνησης βρίσκεται κωδικοποιημένο επίσης στον ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο μετακινούνται τα τρία ζώα από τα οποία απαρτίζεται η σφίγγα.
- Όφις = Έρπω
- Λέων = Πατώ
- Αετός = Πετώ
Κατά ανάλογο τρόπο λοιπόν και εμείς, θα πρέπει να κινηθούμε ως προς το μέγιστο θέμα της απόκτησης της μυστηριακής εσωτερικής γνώσης, μίας γνώσης που μπορεί να μεταμορφώσει την ζωή μας και μέσω της φιλοσοφίας να αναπτύξει μέσα μας τις δημιουργικές μας δυνάμεις που θα μας επιτρέψουν ακολουθώντας την εξελικτική μας πορεία, να γίνουμε Άνθρωποι αντάξιοι του ονόματός μας.
