Ο Έρωτας αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα θέματα που μας απασχολεί στην καθημερινή μας ζωή, σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα ακόμα και κατά την διάρκεια ολόκληρης της ζωής μας!
Παρόλα αυτά, γι αυτό το κυρίαρχο και ζωτικής σημασίας θέμα που αφορά όλους μας, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι στην πραγματικότητα γνωρίζουμε ελάχιστα για αυτόν, αφού σχεδόν ποτέ δεν ξέρουμε πώς να διαχειριστούμε τις ερωτικές μας εμπειρίες.
Η Ελληνική Μυθολογία είναι σε θέση για άλλη μια φορά, να μας δώσει τις κατευθυντήριες γραμμές και να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε τον Έρωτα στην πλήρη και κυρίως στην πραγματική του διάσταση.
Σύμφωνα με την Μυθολογία μας λοιπόν γνωρίζουμε ότι ο Άρης είναι ο Θεός εκείνος που αντιπροσωπεύει το διαχρονικό πρότυπο του άντρα και αντίστοιχα η Αφροδίτη είναι η Θεά εκείνη που αντιπροσωπεύει το διαχρονικό πρότυπο της γυναίκας. Δεν είναι λοιπόν καθόλου περίεργο το γεγονός ότι από τον Άρη και την Αφροδίτη, γεννιέται ο Έρως τον οποίο όλοι μας γνωρίζουμε και στον οποίο εναποθέτουμε τις περισσότερες φορές τις ελπίδες μας για την προσωπική μας ευτυχία.
Αν όμως προσέξουμε λίγο καλύτερα την Μυθολογία μας, θα ανακαλύψουμε ότι ο Έρως δεν είναι το μόνο τέκνο που γεννιέται από τον Άρη και την Αφροδίτη. Ο Έρως έχει και έναν δίδυμο αδελφό, τον οποίον όμως σπανίως αναφέρουμε. Αυτός ο δίδυμος αδελφός του μάλιστα έχει ένα πολύ περίεργο όνομα. Ονομάζεται Αντέρως.
Το πρώτο σημαντικό στοιχείο λοιπόν που θα πρέπει να κατανοήσουμε για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε και να γνωρίσουμε τις ιδιότητες του Έρωτα είναι δεν υπάρχει μόνο ένας Έρωτας, όπως ίσως πιστεύουμε αλλά αντιθέτως υπάρχουν δύο έρωτες.
Ο Έρως και ο Αντέρως
Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι το θέμα του Έρωτα είναι πολύ περισσότερο πολύπλοκο από ότι αρχικά θα μπορούσαμε να φανταστούμε. Διότι, όχι μόνο δεν υπάρχει μόνο ένας, αλλά δύο έρωτες, αλλά επιπλέον αυτοί οι δύο Έρωτες είναι και δίδυμα αδέλφια.
Από την στιγμή λοιπόν που είναι δίδυμοι, αυτό που θα πρέπει να γνωρίζουμε για να μπορέσουμε να αποκωδικοποιήσουμε την Μυθολογία μας, είναι ότι αυτοί οι δύο έρωτες θα εκφράζονται υποχρεωτικά από αντίθετες ιδιότητες, όπως ακριβώς υποκρύπτεται μέσω των ονομάτων τους: Έρως και Αντέρως.
Θα πρέπει επίσης προσθέσουμε ότι ο Αντέρως αναφέρεται ως σκοτεινός και μοχθηρός, επομένως αφού χαρακτηρίζονται από αντίθετες ιδιότητες, ο Έρως θα πρέπει να είναι φωτεινός και ευεργετικός. Όπως γνωρίζουμε και από την Αστρολογία και το ζώδιο των διδύμων, αυτή η δισυής υπόσταση που υποκρύπτεται μέσω της ιερογλυφίας του συμβόλου του Έρωτα, αναφέρεται στον Ανώτερο και στον Κατώτερο Εαυτό μας.
Αναφέρεται δηλαδή στην διασπασμένη φύση του Ανθρώπου που εκφράζεται μέσω των δύο βασικών ζωτικών του οργάνων. Τον εγκέφαλο όπου βρίσκεται η έδρα του νου και την καρδιά όπου βρίσκεται η έδρα της ψυχής. Στην Μυθολογία μας το γεγονός αυτό υποκρύπτεται από τον Δία που αντιπροσωπεύει πάντα τον νου και την Ήρα που αντιπροσωπεύει πάντα την ψυχή.
Αυτό που μας γνωστοποιεί το ζώδιο των διδύμων είναι ότι αυτές οι δύο δίδυμες υποστάσεις, δεν μπορούν ποτέ να συνυπάρχουν! Διότι, έχουν δημιουργηθεί με τέτοιον τρόπο, ώστε υποχρεωτικά μόνο ο ένας από τους δύο μπορεί να βρίσκεται εν ενεργεία, ενώ την ίδια στιγμή ο δεύτερος παραμένει εν δυνάμει.
Το γεγονός αυτό υποκρύπτεται και στην περίπτωση των διδύμων Διόσκουρων, του Κάστορα και του Πολυδεύκη στους οποίους ο πατέρας τους ο Δίας χάρισε εναλλάξ την Αθανασία. Έτσι λοιπόν όταν ο Κάστορας κοιμάται, τότε ξυπνάει ο Πολυδεύκης και αντίστοιχα μόλις κοιμηθεί ο Πολυδεύκης, τότε ξυπνάει ο Κάστορας.
Αυτό που θα πρέπει να κατανοήσουμε λοιπόν ότι με τον ίδιο ακριβώς τρόπο λειτουργεί και ο Έρωτας, που όπως είδαμε χαρακτηρίζεται επίσης από την ίδια διφυή φύση. Όταν κοιμάται ο Έρως, τότε ξυπνάει και λειτουργεί μέσα μας ο Αντέρως. Όταν με την σειρά του κοιμηθεί ο Αντέρως, τότε ξυπνάει και λειτουργεί μέσα μας ο Έρως.
Τις ουσιαστικές διαφορές των δύο Ερώτων, μπορούμε να τις ανακαλύψουμε μέσω των διαφορετικών συμβόλων που χρησιμοποιούν. Ο Έρως είναι φωτεινός και κρατάει άρπα με την οποία παίζει την πιο γλυκιά μουσική που θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει, έτσι ώστε να εναρμονίσει και να προσφέρει αγαλλίαση στην Ψυχή μας.
Αντιθέτως, ο Αντέρως είναι σκοτεινός και κρατάει τόξο και βέλη με τα οποία και βάλει εναντίον μας, με αποτέλεσμα αυτό που προσφέρει τελικά στην Ψυχή μας να είναι η δυσαρμονία και ο πόνος!
Βεβαίως ακριβώς τα σύμβολα του Έρωτα, μας παραπέμπει στον ίδιο τον Απόλλωνα ο οποίος είναι επίσης διφυής και εκφράζεται κατά περίπτωση, άλλοτε ως Απόλλων Δήλιος και άλλοτε ως Απόλλων Πύθιος.
Μία επιπλέον σημαντική σύνδεση, ώστε να αποκτήσουμε μία όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένη εικόνα αυτής της διφυούς έκφρασης, είναι ότι ο Έρως είναι αυτός που ενεργοποιεί τον Ανώτερο Εαυτό μας και μας φέρνει σε επαφή με την ψυχή μας, ενώ αντιθέτως ο Αντέρως ενεργοποιεί τον Κατώτερο Εαυτό μας και μας φέρνει σε επαφή με τον σώμα μας.
Έχοντας ολοκληρώσει και κατανοήσει αυτήν την εσωτερική ανάλυση της διπλής φύσης του Έρωτα, μπορούμε να εξάγουμε ένα άκρως ενδιαφέρον και πολύτιμο συμπέρασμα.
Πίσω από το πρόσωπο του Έρωτα η Μυθολογία μας έχει καταφέρει να συμπυκνώσει σε ένα και μόνο σύμβολο, ολόκληρη την εσωτερική διάσταση της Ελληνικής Φιλοσοφίας.
Αυτό δηλαδή που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι σαν Άνθρωποι διαθέτουμε δύο βασικές δυνατότητες:
- Ή να στραφούμε προς το Υλικό μας Σώμα και γενικότερα προς τις υλικές απολαύσεις.
- Ή να στραφούμε προς την Ψυχή μας και στις πνευματικές απολαύσεις.
Βεβαίως η έννοια της ύλης περιορίζει υποχρεωτικά την αντίληψή μας, μόνο στην παρατήρηση των υλικών άρα και ορατών αντικειμένων που μας περιβάλουν.
Όπως διαπιστώσαμε όμως, αυτός που ασχολείται με την Ύλη και τις εκφράσεις του Κατώτερου Εαυτού μας, είναι ο Σκοτεινός Αντέρως. Αντιθέτως ο Λαμπερός Έρως είναι αυτός που μπορεί να μας προσφέρει την Ουράνια Θεία Μουσική της Επτάχορδης Λύρας του πραγματικού Έρωτα. Διαπιστώνουμε λοιπόν, ότι σε αντίθεση με τις Υλικές απολαύσεις που είναι ορατές, υπάρχουν και οι Πνευματικές απολαύσεις οι οποίες όμως είναι αόρατες και αυτό που μας ζητείται, είναι να κάνουμε μία υπέρβαση για τις αντιληφθούμε και να τις κατακτήσουμε.
Το κέρδος που θα έχουμε σε αυτήν την περίπτωση είναι τεράστιο, διότι όπως διαπιστώσαμε ο Αντέρωτας είναι αυτός που μας πληγώνει με αποτέλεσμα να υποφέρουμε και να πονάμε, ενώ ο Έρωτας μας θεραπεύει και μας ανεβάζει σε ανώτερα επίπεδα αυτοσυνειδησίας.
Ακριβώς αυτός είναι ο στόχος της Φιλοσοφίας! Να μας υποδείξει τον τρόπο που θα μας βοηθήσει να ξεκολλήσουμε από το Βάρος του Σώματός μας και την βαρύτητα της Γης που μας υποχρεώνει να βιώνουμε τον Αντέρωτα. Το γεγονός αυτό μπορεί να συμβεί μόνο με την προοδευτική απεξάρτησή μας από την Ύλη στην οποία βρισκόμαστε προσκολλημένοι. Αυτή είναι η σημαντικότερη και βεβαίως δυσκολότερη υπέρβαση που μπορεί και οφείλει να πραγματοποιήσει ένας Άνθρωπος κατά την διάρκεια της ζωής του επάνω στον πλανήτη Γη.
Σε αυτήν ακριβώς την υπέρβαση αποσκοπεί το σύνολο της Ελληνικής Φιλοσοφίας, ολόκληρο το εκπαιδευτικό και θρησκευτικό σύστημα των Αρχαίων Ελλήνων που είχε σαν στόχο του την πραγματική και ουσιαστική εξέλιξη του Ανθρώπου έτσι ώστε να τον βοηθήσει εμπράκτως όσο περισσότερο γίνεται να επιτελέσει τον προορισμό του και να δικαιολογήσει τον λόγο ύπαρξής του.
Να τον βοηθήσει να καταστεί τελικά Θεός και να επιστρέψει στην Αγκαλιά του Πατέρα του, που προσμένει νυχθημερόν την επιστροφή του!
Ας αναλογιστούμε λοιπόν ποιος από τους δύο Έρωτες είναι αυτός που επιτρέπουμε να ελέγχει και να εξουσιάζει την ζωή μας και βεβαίως ας αξιολογήσουμε και τα αποτελέσματά του!
