Στο Βιβλίο του Αριστοτέλη «Περί θαυμάσιων ακουσμάτων» περιγράφεται με εξαιρετικά συνοπτικό τρόπο, ακόμα ένα αξιοσημείωτο και αξιοπρόσεκτο γεγονός που αξίζει τον κόπο να επιστήσουμε την προσοχή μας.
Πρόκειται για περιστατικά από την ζωή στην Αρχαία Ελλάδα, τα οποία ποτέ δεν μας δόθηκε η δυνατότητα να τα γνωρίσουμε.
Ας παρακολουθήσουμε το αρχαίο κείμενο.
Ἐν τῶ Πανθείω, ἐστὶν ἐλαία, καλεῖται δὲ καλλιστέφανος,
Στην ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΠΑΝΘΕΟΥ φυτρώνει μια ελιά που λέγεται καλλιστέφανος.
ταύτης πάντα τὰ φύλλα ταῖς ἐλαίαις ἐναντία πέφυκεν,
Όλα τα φύλλα αυτής της ελιάς, φυτρώνουν αντίθετα από τα φύλλα που φυτρώνουν στις συνηθισμένες ελιές,
ἔξω γὰρ ἀλλ’ οὐκ ἐντὸς ἔχει τὰ χλωρά.
δηλαδή τα νέα φύλλα φυτρώνουν στα εξωτερικά κλαδιά και όχι στα εσωτερικά.
ἀφίησί τε τοὺς πτόρθους ὥσπερ ἡ μύρτος εἰς τοὺς στεφάνους συμμέτρως.
Από αυτήν την ελιά, αφαιρούν τα τρυφερά βλαστάρια και τα κόβουν συμμετρικά, όπως κάνουν και με την μυρτιά.
ἀπὸ ταύτης φυτὸν λαβὼν ὁ Ἡρακλῆς ἐφύτευσεν Ὀλυμπίασιν, ἀφ’ ἧς οἱ στέφανοι τοῖς ἀθληταῖς δίδονται.
Από αυτήν την ελιά, έλαβε ο Ηρακλής μια παραφυάδα και την φύτεψε στην Ολυμπία και από αυτήν την ελιά κατασκευάζονται τα στεφάνια των αθλητών.
ἔστι δὲ αὕτη παρὰ τὸν Ἰλισσὸν ποταμόν, σταδίους ἑξήκοντα τοῦ ποταμοῦ ἀπέχουσα,
Αυτή η ελιά βρίσκεται κοντά στο Ιλισσό ποταμό (στην περιοχή του Πανθέου) σε απόσταση 60 σταδίων.
περιωκοδόμηται δὲ, καὶ ζημία μεγάλη τῶ θιγόντι αὐτῆς ἐστίν.
Υπάρχουν επίσης οικοδομήματα χτισμένα γύρω γύρω από αυτήν και αν τυχόν κάποιος πάει και πειράξει αυτό δέντρο, παθαίνει μεγάλη ζημιά!
ἀπὸ ταύτης δὲ τὸ φυτὸν λαβόντες ἐφύτευσαν Ἠλεῖοι ἐν Ὀλυμπία, καὶ τοὺς στεφάνους ἀπ’ αὐτῆς ἔδωκαν.
Παραφυάδες από αυτήν την ελιά πήραν οι Ηλείοι και τις φύτεψαν στην Ολυμπία και από αυτές τις ελιές κατασκεύαζαν τα στεφάνια των νικητών.
Σε αυτό το τόσο μικρό αρχαίο κείμενο που μας παραδίδει ο Αριστοτέλης στο βιβλίο του «Περί θαυμασίων ακουσμάτων» υπάρχουν 3 πολύ σημαντικά στοιχεία που πρέπει να αναλύσουμε:
Όπως είδαμε στο αρχαίο κείμενο γίνεται λόγος για μία Ιερή Ελιά από την οποία προέρχονται τα στεφάνια που προορίζονται για να στέψουν τους νικητές των Ολυμπιακών Αγώνων.
Προκαλεί μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι ο Αριστοτέλης ξεκινάει την αναφορά του στην Ελιά αυτή, προσδιορίζοντας τον χώρο στον οποίο βρίσκεται φυτεμένη.
Αναφέρει λοιπόν χαρακτηριστικά ότι η Ελιά αυτή την οποία αποκαλεί «καλιστέφανο», βρίσκεται στον χώρο του Πανθέου, ο οποίος μάλιστα μας προσδιορίζει ότι βρίσκεται 60 στάδια από τον Ιλισσό ποταμό.
Το πρώτο αξιοπερίεργο λοιπόν είναι ότι εμείς σήμερα αγνοούμε παντελώς την ύπαρξη αυτού του «Πανθέου».
Το Πάνθεον, όπως μπορούμε να κατανοήσουμε από το όνομά του, αφορά έναν Ναό στον ο οποίος είναι αφιερωμένος στο σύνολο των Θεών. Είναι προφανές ότι ένας τέτοιος ναός θα αποτελούσε σίγουρα ένα πολύ σημαντικό σημείο αναφοράς της Αρχαίας Αθήνας και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τον αναφέρει ο Αριστοτέλης για να μας προσδιορίσει το σημείο που βρίσκεται αυτή η τόσο μοναδικού ενδιαφέροντος Ιερή Ελιά.
Σήμερα όχι μόνο δεν γνωρίζουμε το πού θα μπορούσε να βρίσκεται αυτό το Πάνθεον, αλλά είναι βέβαιο ότι οι περισσότεροι από εμάς αγνοούμε εντελώς το γεγονός της ύπαρξής του.
Το δεύτερο αξιοσημείωτο γεγονός είναι η αναφορά στο «μυθικό» πρόσωπο του Ηρακλή.
Όπως είναι προφανές, ο Αριστοτέλης δεν θεωρεί καθόλου μυθικό πρόσωπο τον Ηρακλή, διότι σύμφωνα με το αρχαίο κείμενο, είναι ο ίδιος ο Ηρακλής, αυτός που πήρε μία παραφυάδα της Ιερής Ελιάς και την φύτεψε στην Ολυμπία. Όπως είδαμε εξάλλου, μόνο ένας ήρωας θα μπορούσε να επιχειρήσει μία τέτοια κίνηση, διότι όποιος κοινός άνθρωπος έβλαπτε με οποιονδήποτε τρόπο την Ιερή Ελιά, πάθαινε μεγάλη ζημιά.
Τέλος, το τρίτο άκρως αξιοσημείωτο γεγονός είναι οι ίδιες οι ιδιότητες αυτής της ΚΑΛΛΙΣΤΕΦΑΝΗΣ ΕΛΙΑΣ, η οποία παρουσιάζει το εξής ιδιαίτερο χαρακτηριστικό.
Ενώ σε όλες τις κοινές Ελιές, τα νέα φύλλα που βγάζουν στα κλαδιά τους, φυτρώνουν πρώτα στα εσωτερικά κλαδιά της και αργότερα στα εξωτερικά, σε αυτήν την Ιερή Ελιά συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Τα νέα φύλλα της, φυτρώνουν πρώτα στα εξωτερικά της κλαδιά!
Ποιος είναι όμως ο συμβολισμός που υποκρύπτεται πίσω από αυτήν την μυστηριακή περιγραφή;
Για ποιον λόγο στέφουν τους νικητές των Ολυμπιακών Αγώνων με τα κλαδιά αυτής της Ελιάς;
Ο λόγος είναι ότι την εποχή εκείνη, ένας Ολυμπιονίκης δεν είναι πλέον ένας κοινός Άνθρωπος.
Ο τίτλος του Ολυμπιονίκη δεν είναι τυχαίος.
Ένας Ολυμπιονίκης είναι ο Άνθρωπος εκείνος που έχει καταφέρει να νικήσει πρωτίστως τα πάθη του ίδιου του τού εαυτού, με αποτέλεσμα να είναι σε θέση να επιβληθεί πλέον με την θέλησή του σε οποιαδήποτε δυσκολία αφορά την σωματική του κατάσταση.
Σύμφωνα με την ίδια την λέξη, ο Ολυμπιονίκης μετά από την ΝΙΚΗ που έχει πετύχει στους αγώνες της Ψυχής του, αποκτά πλέον το δικαίωμα να ανέρθει στην κορυφή του Ολύμπου, να βρεθεί δηλαδή στο περιβάλλον των Θεών!
Ο Ολυμπιονίκης είναι ένας τίτλος που υποδηλώνει ότι ο συγκεκριμένος αθλητής έχει καταφέρει να αλλάξει πλέον εξελικτικό επίπεδο και να κατακτήσει πλέον υψηλότερα φιλοσοφικά επίπεδα, όπως είχε συμβεί και την περίπτωση του Ηρακλή με την πραγματοποίηση των 12 άθλων του.
Ο Ολυμπιονίκης λοιπόν, δεν ακολουθεί πλέον την συνηθισμένη ροή του χρόνου που ισχύει για όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους.
Ο χρόνος δεν ρέει πλέον από «μέσα προς τα έξω» όπως συμβαίνει για τους κοινούς ανθρώπους που δεν έχουν επιτελέσει κανέναν άθλο στην ζωή τους.
Οι Ολυμπιονίκες μπορούν να βρίσκονται πλέον στο θεϊκό περιβάλλον του Ολύμπου, να κατοικούν δηλαδή μαζί με τους Θεούς.
Αυτό σημαίνει οι επιπτώσεις του χρόνου δεν επιδρούν πλέον επάνω τους, διότι από την στιγμή που έχουν δεχτεί το στέφανο της καλλιστέφανης ελιάς, μπορούν να ακολουθούν την αντίθετη ροή.
Να ακολουθούν δηλαδή τον τρόπο με τον οποίο φυτρώνουν τα φύλλα στα κλαδιά της Ιεράς Ελιάς.
